ინფორმაციული საზოგადოება ემყარება ,,ინფორმაციონალიზმს“, რომელიც
მანუელ
კასტელსის
აზრით,
წარმოადგენს
განვითარების
წესს,
რომლის
დროსაც
ნაყოფიერების
(მწარმოებლურობის)
ძირითადი
წყარო
ცოდნისა
და
ინფორმაციის
საფუძველზე
წარმოების
ფაქტორთა
გაერთიანებისა
და
გამოყენების
ოპტიმიზაციის
უნარი
ხდება.
ინფორმაციული საზოგადოების არსებას ყველაზე
უკეთ
ინფორმაციული
ტექნოლოგიის
პარადიგმა
გამოთქვამს,
რომელსაც
ხუთი
ძირითადი
ნიშანი
ახასიათებს:
პირველი, ეს არის ტექნოლოგიები,
რომლებიც
ინფორმაციაზე
ზემოქმედებენ.
(ცოდნით
ცოდნის
მოპოვება)
მეორე, რამდენადაც
ინფორმაცია
წარმოადგენს
მთელი
ადამიანური
საქმიანობის
შემადგენელ
ნაწილს,
ამდენად
ეს
ტექნოლოგიები
ყველა
სფეროში
გავლენით
სარგებლობენ.
მესამე, ინფორმაციული ტექნოლოგიების გამომყენებელი ყველა
სისტემა,
განსაზღრულია
,,ქსელური
ლოგიკით,
რომელიც
მათ
საშუალებას
აძლევს
ზემოქმედება
მოახდინონ,
მრავალ
ორგანიზაციასა
და
პროცესზე.
მეოთხე, ახალი
ტექნოლოგიები
ძალიან
მოქნილია,
რაც
მათ
საშუალებას
აძლევს
მუდმივად
შეიცვალონ
და
ადაპტირდნენ.
მეხუთე, ცალკეულ
ინფორმაციასთან
დაკავშირებული
ინფორმაციები,
განსაკუთრებით,
ინტეგრირებულ
სისტემებად
ერთიანდებიან.
